പ്രായമായവരിലെ ശീലമാണ് വെറ്റിലമുറുക്ക്. അപൂര്‍വമായി ചെറുപ്പക്കാരും വെറ്റിലമുറുക്കില്‍ ആകൃഷ്ടരാണ്. വെറ്റിലയും ചുണ്ണാമ്പും അടയ്ക്കും പുകയിലയും(നിര്‍ബന്ധമില്ല) ചേര്‍ത്ത് ചവയ്ക്കുമ്പോള്‍ വായിലെ ഉമിനീരുമായി കലര്‍ന്ന് ചുവപ്പുനിറവും നേരിയ ഗന്ധവും ഉണ്ടാകുന്നു. വീണ്ടും വീണ്ടും വായില്‍ ധാരാളമായി ഉമിനീര്‍ ഊറിവരും. അതാണ് വെറ്റില മുറുക്കുന്നവര്‍ കൂടെക്കൂടെ തുപ്പുന്നത്. പലതവണ തുപ്പിക്കഴിയുമ്പോള്‍ ചുവപ്പു നിറംകുറയുകയും വെറ്റില മുറുക്കിന്റെ 'രസം' അവസാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നാലുംകൂട്ടിയൊന്നു മുറുക്കിയാല്‍ സകല ക്ഷീണവും മാറി ഉഷാറാകുമെന്നാണ് പ്രായമായവര്‍ പറയാറ്. ചെറിയൊരു ലഹരി അപ്പോള്‍ തോന്നുന്നുവെന്ന് അനുഭവസ്ഥര്‍ പറയുന്നു. വായ്‌നാറ്റമുള്ളവര്‍ക്ക് ചെറിയൊരു പരിഹാരമായി ആയുര്‍വേദം നിര്‍ദേശിക്കുന്നുണ്ട്.
അടയ്ക്കയിലെ ടാനിന്‍ എന്ന രാസവസ്തു ചുണ്ണാമ്പ് അഥവാ കാത്സ്യം ഹൈഡ്രോക്‌സൈഡുമായി ചേരുമ്പോഴാണ് ചുവപ്പ് നിറം ഉണ്ടാവുന്നത്. അന്തരീക്ഷത്തിലെ ഓക്‌സിജന്‍കൂടി ചേരുന്നതോടെ ചുവപ്പ് കടുംചുവപ്പാകും. നിരന്തരമായ വെറ്റലമുറുക്ക് ഹാനികരമാണ്. വെറ്റിലയിലെ അസിഡിറ്റിയും ചുണ്ണാമ്പിന്റെ ക്ഷാരാംശവും ചേര്‍ന്ന് വായിലെ നേര്‍ത്ത സ്തരം ക്രമേണ ഇല്ലാതാവുകയും വായക്കുള്ളില്‍ വ്രണം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യും.
ലോകത്താകെ തൊണ്ണൂറോളം തരം വെറ്റിലകളുണ്ട്. ഇതില്‍ 45ഓളം ഇനം ഇന്ത്യയിലുണ്ട്. അതില്‍ 30ഓളം പശ്ചിമബംഗാളിലാണ്. മുഖ്യമായും വെറ്റിലകൃഷി ആന്ധ്ര, തെലങ്കാന, കര്‍ണാടക, കേരളം, തമിഴ്‌നാട് എന്നിവിടങ്ങളിലാണ്. വെറ്റിലയെ പാന്‍ എന്നും പറയാറുണ്ട്. അടയ്ക്കയുടെ ജന്മദേശം ഫിലിപ്പീന്‍സ് ആണെന്ന് കരുതുന്നു. അടയ്ക്ക ഉല്പാദനത്തില്‍ ഇന്ത്യയാണ് മുന്നില്‍. പ്രധാനമായും കേരളം, കര്‍ണാടക, അസം എന്നിവിടങ്ങളിലാണ് കൃഷിയെങ്കിലും കേരളവും കര്‍ണാടകവുമാണ് 72 ശതമാനവും സംഭാവന നല്‍കുന്നത്. അടയ്ക്ക എന്ന മലയാളപദത്തില്‍ നിന്നാണ് ARECANUTഎന്ന ഇംഗ്ലിഷ് വാക്കുണ്ടായത്.
Post a Comment